با تحولات عظیم در عرصه ارتباطات، اغلب سازمانها و موسسات ارائهدهندهٔ کالا و خدمات که در گذشته بسیار محدود و منطقهای مسائل را دنبال میکردند، امروزه بیش از گذشته نیازمند تفکر در سطح جهانی برای ارائه خدمات و کالای تولیده شده را دارند. به عبارت دیگر، تفکرات منطقهای و محلی حاکم بر فعالیتهای تجاری جای خود را به تفکرات جهانی و سراسری دادهاند. امروزه سازمانهای زیادی وجود دارند که در سطح یک کشور دارای دفاتر فعال و حتی درسطح دنیا دارای دفاتر متفاوتی میباشند. تمام سازمانهای فوق بهدنبال یک روش سریع، ایمن و قابل اعتماد بمنظور برقراری ارتباط با دفاتر و نمایندگیهای خود در اقصی نقاط یک کشور و یا در سطح دنیا هستند. اکثر سازمانها و موسسات بمنظور ایجاد یک شبکه گسترده (به انگلیسی: WAN) از خطوط اختصاصی استفاده مینمایند. خطوط فوق دارای انواع متفاوتی میباشند، از جمله آیاسدیان (به انگلیسی: ISDN) (با سرعت ۱۲۸کیلوبیت در ثانیه) و OC3 Optical Carrier-۳ (با سرعت ۱۵۵ مگابیت در ثانیه). یک شبکهٔ گسترده دارای مزایای عمدهای نسبت به یک شبکه عمومی نظیر اینترنت از بعد امنیت و کارایی است. اما پشتیبانی و نگهداری یک شبکهٔ گسترده در عمل و زمانیکه از خطوط اختصاصی استفاده میگردد، مستلزم صرف هزینه بالائی است. همزمان با عمومیت یافتن اینترنت، اغلب سازمانها و موسسات ضرورت توسعه اختصاصی خود را به درستی احساس کردند. درابتدا شبکههای اینترانت مطرح گردیدند. این نوع شبکهها بصورت کاملاً اختصاصی بوده و کارمندان یک سازمان بااستفاده از گذر واژه تعریف شده، قادر به ورود به شبکه و استفاده از منابع موجود میشوند. ولی به تازگی، موسسات و سازمانها با توجه به مطرح شدن خواستههای جدید (کارمندان و ادارات از راه دور) اقدام به ایجاد شبکههای اختصاصی مجازی نمودهاند. یک ویپیان شبکهای اختصاصی است که از یک شبکه برای ارتباط با شبکهای دیگر از راه دور و ارتباط کاربران با شبکهٔ سازمان خود استفاده مینماید. این نوع شبکهها بجای استفاده از خطوط واقعی نظیر خطوط Leased، از یک ارتباط مجازی به اینترنت برای ایجاد شبکه اختصاصی استفاده میکنند.